logo acmp cgpm
dé militaire vakbond

NL

FR

EN

Zoek een afgevaardigde - POC

Het pensioendossier: niet langer achter de worst aanlopen

09/03/2017

De regering biedt de militairen drie keer niks!

De vier representatieve vakbonden hebben op donderdag 9 maart hun pensioen-memorandum toegelicht aan kabinetsmedewerkers van minister van Pensioenen Daniël Bacquelaine, in het bijzijn van vertegenwoordigers van minister Vandeput. De memorandums werden eind januari overgemaakt aan beide ministers als reactie op de regeringsbeslissing om het pensioenstelsel van de militairen op de schop te gooien. Het memorandum van de militaire vakbond ACMP-CGPM kunt u hier lezen.

De medewerkers van pensioenminister Bacquelaine hebben ons een teleurstellende boodschap overgemaakt. De regering heeft niet de intentie om op haar catastrofale principebeslissing van half oktober terug te komen. Voor haar zullen de militairen in de toekomst minimum tot 63 jaar moeten werken en dat gedurende op zijn minst 42 jaar. Enkele “verzachtende” maatregelen via de erkenning als ‘zwaar beroep’ en middels de versoepeling van de loopbaanduur zouden enig soelaas moeten brengen. Doch de regering wil en kan hierover geen klaarheid scheppen (dixit) “zolang het debat over de zware beroepen nog gevoerd wordt”.

Ondertussen legt de regering wel eenzijdig de ene na de andere principebeslissing op. Eerst voormeld besluit van half oktober over de pensioenhervorming en vervolgens op 23 december de bepalingen voor enkele specifieke groepen militairen (meer erover vindt u hier). Nu heeft ze de intentie om op vrijdag 17 maart opnieuw eenzijdig een bijkomend pakket principebeslissingen af te kondigen. De inhoud hiervan wordt ons niet medegedeeld. Laat stil dat er sociaal overleg over gehouden wordt. Dit is een volledige miskenning van de rol van de vakbonden als vertegenwoordigers van het personeel. Ook over de overgangsmaatregelen blijft het momenteel stil op alle fronten. Deze regeringsaanpak faalt over de ganse lijn; er is maar één constante: “too little, too late”.

Toen duizenden militairen op 15 november 2016 de straat opkwamen om hun ongenoegen te tonen met de pensioen-revolutie, beloofde minister Vandeput een mogelijke ‘verzachting’ van de impact middels de erkenning van de militaire job als zwaar beroep. Vier maanden later moeten we vaststellen dat er van deze belofte nog altijd niet veel in huis gekomen is. Bovendien is het goed om het failliet van deze ‘oplossing’ zichtbaar te maken en om niet langer achter de ‘worst’ van de zware beroepen aan te lopen. Waar de defensiestaf ten andere ook nog halsstarrig in blijft volharden.

De aanvaarding als zwaar beroep dreigt immers eerder een aalmoes dan een billijke maatregel te zijn. Mogelijks zal er niet meer in zitten dan een reductie van een aantal maanden. Niets anders dan enkele ‘borrelnootjes’ voor de militairen dus. Verder blijft de regering vasthouden aan de beslissing dat de militaire pensioenen moeten convergeren naar deze van alle andere Belgische werknemers.

Het is drie keer niets wat de regering te bieden heeft aan zijn militairen, dat is de waarheid!

Stellen dat militairen van 63 jaar of ouder nog operationeel inzetbaar kunnen en moeten zijn, zoals deze regering doet, bewijst dat onze politici in hun ivoren toren de aansluiting met de defensieorganisatie volledig zijn kwijtgeraakt. Het gemis aan kennis over het militair beroep en het tekort aan empathie met de mannen en vrouwen van Defensie zijn stuitend. En het inschatten van hun intellect doet gewoon pijn.

De lauwe reacties van de defensiestaf doen daarenboven het vertrouwen tussen het personeel en de leiding helemaal geen goed.

Ja, wij van de militaire vakbond ACMP-CGPM zijn, samen met vele andere militairen, ontgoocheld en ook kwaad op onze politieke bewindslui en militaire chefs. De negatieve sentimenten over de pensioenbeslissingen zijn nog steeds niet geluwd; integendeel ze nemen nog hand over hand toe. Wanneer we met de mensen op de werkvloer spreken, gaat het al lang niet meer enkel over de draconische verhoging van de pensioenleeftijd. Het betreft ondertussen ook de teleurstelling in de werkgever. Wanneer het gaat over het bijzondere karakter van het militair zijn, over het fnuiken van de operationele output van het leger – en dus ook over minder veiligheid voor de burger, dan verwachten we dat de defensieleiding zich juist hier ten volle achter haar personeel schaart. En geen lauwe schijnmaneuvers opvoert.

Het wordt tijd dat er ernstige perspectieven inzake de militaire pensioenen aangeboden worden. En geen doekjes voor het bloeden. Dan kunnen de worsten in het vetvrije papier gehouden worden. En hoeven we onze handen er ook niet aan vuil te maken.

Unieke plichten en unieke verantwoordelijkheden geven ook unieke rechten, dat is het waar het nu om gaat.

Gezien er in ons land geen enkele andere beroepsgroep is die, om de veiligheid van de samenleving te verzekeren, onderworpen wordt aan een dermate vergaande combinatie van verplichtingen, verantwoordelijkheden en functioneringsstandaarden, dient het militaire beroep voor ons dan ook als een bijzonder beroep beschouwd te worden. Waarvoor een afzonderlijk pensioenregime moet voorzien worden.

Voor de militaire vakbond ACMP-CGPM is het uitgangspunt van dit afzonderlijk pensioenstelsel de evolutie van de pensioenleeftijd van alle militairen met hetzelfde aantal jaren, op hetzelfde ritme en volgens dezelfde timing als deze van alle andere Belgen, zijnde + 1 jaar in 2025 en + 1 jaar in 2030. Daarnaast pleiten wij met kracht voor billijke overgangsmaatregelen voor alle militairen die zich op 7 jaar of minder van hun (actuele) pensioendatum bevinden. Voor meer informatie over deze laatste maatregel kunt u hier doorklikken naar ons memorandum. In concreto betekent dit dat niemand vóór 2025 enige impact van de pensioenhervorming zou voelen.

De bal ligt nu in het kamp van de regering. Aan hun om te tonen dat ze er deftig mee overweg kunnen. En dus met een aanvaardbare oplossing kunnen afkomen.


Terug

Vieux Mil